Στη γλωσσολογία, το όνομα των κοινωνικών παραλλαγών αναγνωρίζει το διαφορετικές παραλλαγές που υπάρχουν μεταξύ των τρόπων ομιλίας των ανθρώπων, διαφορετικών από τις γλωσσικές διαφορές.
Συμβαίνει ότι ο λόγος δεν είναι καθόλου ακριβής επιστήμη, αλλά αντίθετα η χρήση του εξαρτάται από την οικογένεια και την κοινωνική μετάδοση, και επομένως ορισμένων διαδικασιών που επηρεάζουν τη μάθηση που έχει ένα άτομο για τη γλώσσα και τη χρήση του.
Το όνομα των «κοινωνικών παραλλαγών» περιλαμβάνει ένα τεράστιο φάσμα διαφοροποιήσεων που επηρεάζουν τον τρόπο με τον οποίο μιλούν οι άνθρωποι, εντός των οποίων κοινωνικοοικονομικό στρώμα στο οποίο είναι το καθένα.
Σε γενικές γραμμές, η κοινωνική σχέση που παρουσιάζεται είναι ότι τα άτομα με πλουσιότερη οικονομική κατάσταση έχουν φτάσει σε επίπεδα εκπαίδευσης που τους επιτρέπουν να έχουν ένα πλουσιότερο λεξιλόγιο και να μπορούν να εκφράζουν με ένα πολύ ευρύ φάσμα εννοιών κάτι που επιτυγχάνει μόνο ένα λιγότερο μορφωμένο άτομο. με μικρότερο φάσμα λέξεων, αναγκάζοντάς τους να αρχίσουν να χρησιμοποιούν νέες εκφράσεις που με το πέρασμα του χρόνου γίνονται δικές τους. Πολλές από τις λέξεις που είναι γνωστές ως "δημοφιλείς" και μετατράπηκαν σε χαρακτηριστικές από τις διάφορες περιοχές οφείλουν την καταγωγή τους σε αυτούς τους νέους όρους. "
Δείτε επίσης: Παραδείγματα Περιφερειακού και Γενετικού Λεξικού
Η κατηγορία «κοινωνική» μπορεί να συζητηθεί μόνο αφού οι γλωσσικές παραλλαγές έχουν επίσης να κάνουν με το τι γεωγραφικός. Συμβαίνει ότι είναι εύκολο να παρατηρήσετε ότι στις διάφορες χώρες που χειρίζονται μια γλώσσα είναι σύνηθες να εμφανίζονται μεγάλες διαφορές στον τρόπο επικοινωνίας: εκφράσεις, τυπικές λέξεις ή ρυθμικές μορφές ομιλίας ποικίλλουν ανάλογα με κάθε χώρα (ή ακόμη και περιοχές μέσα σε αυτό). Σε κάθε περίπτωση, αυτή η παραλλαγή θεωρείται κοινωνική, αφού τελικά συμβαίνει σε σχέση με διαφορετικές κοινωνίες.
Υπό αυτήν την έννοια, κάθε λόγος για τον οποίο τροποποιείται η γλώσσα αποτελεί κοινωνική παραλλαγή. Παρατίθενται παρακάτω, αναφέροντας λεπτομερώς το πεδίο εφαρμογής τους.
- Γεωγραφικές παραλλαγές: όπως ειπώθηκε, ο χώρος διαμονής (και ιδίως εκείνος της εσωτερικοποίησης της γλώσσας) είναι θεμελιώδης για την ομιλία των ανθρώπων. Η συγκεκριμένη μορφή που κάθε κοινωνία έχει να κάνει ομιλία ονομάζεται διάλεκτος, αν και τον τελευταίο καιρό ο όρος περιορίστηκε στην ομιλία των λαών που δεν υπάρχουν πια, και αντικαταστάθηκε από το geolect.
- Εθνοτικές παραλλαγέςΠέρα από τα γεωγραφικά σύνορα, οι εθνοτικές ομάδες μοιράζονται τρόπους έκφρασης που μερικές φορές δημιουργούν τα λεγόμενα εθνολόγους.
- Παραλλαγές φύλουΑν και στη Δύση συμβαίνει όλο και λιγότερο, σε κάποιο σημείο ήταν κοινό για τους άνδρες να επικοινωνούν με διαφορετικό τρόπο από ό, τι οι γυναίκες. Αυτά τα χαρακτηριστικά είναι γνωστά ως sexolect.
- Διαχρονικές παραλλαγές: οι μετασχηματισμοί της γλώσσας πραγματοποιούνται εγκαίρως, οπότε αναμένεται ότι δύο άτομα από διαφορετικές εποχές δεν μοιράζονται μεγαλύτερους κωδικούς στη γλώσσα.
- Παραλλαγή ηλικίας: μέσα στην ίδια στιγμή, είναι κοινό για άτομα διαφορετικών ηλικιών να γνωρίζουν διαφορετικούς όρους. Οι ορολογίες των νέων ή των εφήβων αποτελούν μέρος αυτής της παραλλαγής. Αυτές οι παραλλαγές είναι γνωστές ως χρονολογικά.
- Επαγγελματικές παραλλαγές: Οι άνθρωποι που ασχολούνται με τις ίδιες δραστηριότητες μοιράζονται συχνά τρόπους έκφρασης. Περιλαμβάνονται εδώ οι τεχνικές γνώσεις των διαφόρων επιστημονικών κλάδων, γνωστών ως technolect.
- Εκπαιδευτικές παραλλαγές: Όπως είπαμε, το επίπεδο εκπαίδευσης που επιτυγχάνεται ένα άτομο είναι καθοριστικός παράγοντας στον τρόπο επικοινωνίας τους.
- Παραλλαγές με βάση τα συμφραζόμενα: τα ίδια άτομα σε συγκεκριμένα πλαίσια μιλούν με τον ένα τρόπο και σε άλλα με τον άλλο. Το γνωστό «δίσκο» τονίζει αυτό, αποτελώντας μια νέα παραλλαγή.
- Ιερές γλώσσες: κοινές σε μερικές φυλές, είναι διαφορετικοί τρόποι επικοινωνίας που έχουν οι άνθρωποι μόνο για πράξεις μεγαλύτερου θρησκευτικού περιεχομένου, σύμφωνα με τις πεποιθήσεις τους.
- Οριακές παραλλαγές: Είναι κοινό για τις περιοχές όπου οι άνθρωποι περιθωριοποιούνται (κυρίως φυλακές, αλλά και σε ορισμένες περιπτώσεις επισφαλείς οικισμοί) σχηματίζουν τις δικές τους ορολογίες, οι οποίες αντιπροσωπεύουν μια νέα κοινωνική παραλλαγή.
