Περιεχόμενο
ο αφηγηματικό είδος είναι ένα λογοτεχνικό είδος που αναδημιουργεί έναν φανταστικό κόσμο από τη σκοπιά ενός αφηγητή. Αν και οι αφηγήσεις μπορεί να εμπνέονται από την πραγματικότητα, εξακολουθούν να είναι φανταστικές καθώς μεταφέρουν περιγραφές και προοπτικές που θα είναι πάντα υποκειμενικές.
Το αφηγηματικό είδος είναι συνήθως γραμμένο σε πεζογραφία, αν και υπάρχουν μερικές περιπτώσεις αφηγηματικών ποιημάτων, όπως το "Martín Fierro" ή το "La Llíada".
Ο εκδότης του αφηγηματικού είδους ονομάζεται αφηγητής, μια οντότητα που δηλώνει και συσχετίζει τα γεγονότα από μια συγκεκριμένη άποψη. Αυτός ο αφηγητής μπορεί να χρησιμοποιήσει το πρώτο άτομο (για να δημιουργήσει μεγαλύτερη εγγύτητα στα γεγονότα), το δεύτερο άτομο (για να δημιουργήσει μια σχέση με τον αναγνώστη) ή το τρίτο άτομο (για να δημιουργήσει ένα πιο αντικειμενικό και περιεκτικό όραμα).
Στο αφηγηματικό είδος, κυριαρχεί η λειτουργία αναφοράς της γλώσσας, καθώς αφηγείται μια ιστορία για ένα συγκεκριμένο θέμα ή αναφορά (που μπορεί να είναι πραγματικό ή φανταστικό).
Τα άλλα δύο μεγάλα λογοτεχνικά είδη είναι το λυρικό είδος, το οποίο εκφράζει συναισθήματα ή καταστάσεις του νου, και το δραματικό είδος, το οποίο είναι γραμμένο σε διάλογο και προορίζεται για αναπαράσταση.
- Δείτε επίσης: Αφηγητής σε πρώτο, δεύτερο και τρίτο άτομο
Τα αφηγηματικά υπογονίδια είναι:
- Επος. Έχει μυθικό χαρακτήρα καθώς αφηγείται τις εκμεταλλεύσεις ηρωικών όντων, θεών και μυθολογικών όντων.
- Τραγουδήστε από κατόρθωμα. Είναι η επική μορφή που είναι αφιερωμένη στις εκμεταλλεύσεις των ιπποτών του Μεσαίωνα. Ονομάζονται "τραγούδια" επειδή μεταδόθηκαν από μικροσκόπους που απαγγέλλουν αυτές τις ιστορίες, λόγω του αναλφαβητισμού της κοινωνίας της εποχής (11ος και 12ος αιώνας).
- Ιστορία. Συνήθως γράφεται με πεζογραφία και χαρακτηρίζεται από τη συντομία του, από τον μικρό αριθμό χαρακτήρων του και από την απλότητα του επιχειρήματός του.
- Μυθιστόρημα. Μεγαλύτερη από την ιστορία, αφηγείται μια διαδοχή γεγονότων και περιγράφει διάφορους χαρακτήρες σε μια πιο περίπλοκη δομή. Ένα μυθιστόρημα είναι πάντα, τουλάχιστον εν μέρει, μυθοπλασία. Ακόμα και ιστορικά μυθιστορήματα, αν και αφηγούνται αληθινά γεγονότα, περιέχουν γεγονότα και αποσπάσματα μυθοπλασίας.
- Παραβολή. Αν και είναι μικρότερο από το μύθο, επιδιώκει επίσης να μεταδώσει μια διδασκαλία μέσω της χρήσης της αναλογίας.
- Θρύλος. Είναι μια δημοφιλής αφήγηση που βασίζεται σε ένα πραγματικό γεγονός, αλλά με υπερφυσικές προσθήκες που εξηγούν διαφορετικούς τομείς της καθημερινής ζωής. Παραδίδονται παραδοσιακά προφορικά, αν και επί του παρόντος έχουν επίσης συγκεντρωθεί σε έντυπες εκδόσεις.
- Μύθος. Αφηγείται μια σύντομη ιστορία με πρωταγωνιστή ζώα που έχουν ανθρώπινα χαρακτηριστικά όπως η ικανότητα να μιλούν, να σκέφτονται λογικά ή να ερωτεύονται. Οι μύθοι περιέχουν μια διδασκαλία που ονομάζεται "ηθική" και προορίζονται να μεταδώσουν την ηθική μιας κοινωνίας.
Παραδείγματα αφηγηματικού είδους
- Ο λαγός και η χελώνα. Παράδειγμα Fable.
Κάποτε, υπήρχε ένας λαγός που ήταν πολύ μάταιος για την ταχύτητά του. Πάντα χλευάζει τη βραδύτητα της χελώνας. Η χελώνα αγνόησε τα χλευή της, μέχρι που μια μέρα την προκάλεσε σε έναν αγώνα. Ο λαγός ήταν πολύ έκπληκτος, αλλά δέχτηκε.
Τα ζώα συγκεντρώθηκαν για να παρατηρήσουν τον αγώνα και καθορίστηκαν οι πόντοι έναρξης και τερματισμού. Όταν ξεκίνησε ο αγώνας, ο λαγός έδωσε τη χελώνα μακρύ προβάδισμα, ενώ το διασκεδάζει. Τότε άρχισε να τρέχει και προσπέρασε τη χελώνα πολύ εύκολα. Στα μισά εκεί σταμάτησε και ξεκουράστηκε. Αλλά κατά λάθος κοιμήθηκε.
Εν τω μεταξύ, η χελώνα συνέχισε να προχωρά αργά, αλλά χωρίς να σταματά. Όταν ξύπνησε ο λαγός, η χελώνα ήταν μόλις λίγα βήματα από τον τερματισμό και παρόλο που ο λαγός έτρεξε όσο πιο γρήγορα μπορούσε, απέτυχε να κερδίσει τον αγώνα.
Ο λαγός έμαθε πολύτιμα μαθήματα εκείνη την ημέρα. Έμαθε να μην κοροϊδεύει τους άλλους, καθώς κανείς δεν μπορεί να θεωρηθεί ανώτερος από τους άλλους. Επιπλέον, ανακάλυψε ότι το πιο σημαντικό πράγμα είναι να διατηρηθεί μια συνεχής προσπάθεια κατά τον καθορισμό ενός στόχου.
- Περισσότερα παραδείγματα στο: Short Fables
- Η Οδύσσεια. Παράδειγμα επικού στο στίχο.
(Θραύσμα: Συνάντηση του Οδυσσέα με τις σειρήνες)
Εν τω μεταξύ, το στερεό πλοίο στην ελαφριά του πορεία
αντιμετώπισε τις σειρήνες: μια ευτυχισμένη αναπνοή την ώθησε
αλλά ξαφνικά το αεράκι σταμάτησε, μια βαθιά ηρεμία
ένιωσε γύρω: κάποιος θεός εξομάλυνε τα κύματα.
Τότε σηκώθηκαν οι άντρες μου, δίπλωσαν το πανί,
το έριξαν στο κάτω μέρος του σκάφους και, καθισμένοι στο κουπί,
λεύκανσαν τη θάλασσα με αφρό με γυαλισμένα φτυάρια.
Εν τω μεταξύ πήρα το κοφτερό χάλκινο, έκοψα ένα κερί
και, χωρίζοντάς τα σε μικρά κομμάτια, τα τσίμπησα
με το στιβαρό χέρι μου: σύντομα μαλακώθηκαν, ήταν
δυνατά τα δάχτυλά μου και η φωτιά του ήλιου από ψηλά.
Ένας προς έναν άντρες μου μαζί τους κάλυψα τα αυτιά μου
και, με τη σειρά τους, έδεσαν τα πόδια και τα χέρια μου
στον ιστό, ευθεία, με ισχυρά σχοινιά και μετά
για να κτυπήσουν με τα κουπιά επέστρεψαν στην αφρώδη θάλασσα.
Η ακτή δεν ήταν πλέον απλώς μια κραυγή
και το κρουαζιερόπλοιο πέταξε, μάλλον αντιλήφθηκαν
οι Σειρήνες πέρασαν και μεγάλωσαν το ηχηρό τους τραγούδι:
"Ελάτε εδώ, δώστε μας τιμή, ένδοξη Οδυσσέας,
της πορείας σας συγκρατήστε το πάθος για να ακούσετε το τραγούδι μας,
γιατί κανείς στη μαύρη βάρκα του δεν περνάει εδώ χωρίς προσοχή
σε αυτήν τη φωνή που ρέει με γλυκό μέλι από τα χείλη μας.
Όποιος την ακούει ξέρει ευτυχώς χιλιάδες πράγματα:
τα έργα που γνωρίζουμε ότι εκεί από το Troad και τα χωράφια του
των θεών επέβαλε εξουσία στους Τρώες και τους Αργούες
και ακόμη και τι συμβαίνει παντού στην εύφορη γη ".
Έτσι είπαν, εκπνέοντας μια γλυκιά φωνή και στο στήθος μου
Λαχταρούσα να τους ακούσω. Παραφρονώ στα φρύδια μου
οι άντρες μου χαλαρώνουν τη γραβάτα μου. κωπηλασία διπλωμένα
εναντίον του κουπιού και στέκεται Περίμεδης και Ευρυλόχος, ρίχνοντας
νέα σχοινιά σε μένα ανάγκασαν σκληρά τους κόμβους τους.
Όταν τους αφήσαμε επιτέλους και δεν το ακούσαμε πια
οποιαδήποτε φωνή ή τραγούδι των Σειρήνων, οι πιστοί μου φίλοι
αφαίρεσαν το κερί που είχα στα αυτιά τους
τοποθετήθηκε όταν ήρθε και με ελευθέρωσε από τα δεσμά μου.
- Το τραγούδι του Roldán. Παράδειγμα πράξης τραγουδιού.
(Θραύσμα)
Ο Ολιβέρος ανέβηκε σε έναν λόφο. Κοιτάξτε προς τα δεξιά σας και δείτε το πλήθος των άπιστων να προχωράει μέσα από μια χορτώδη κοιλάδα. Καλεί αμέσως τον Roldán, τον σύντροφό του, και λέει:
- Ακούω μια τόσο μεγάλη φήμη που προέρχεται από την πλευρά της Ισπανίας, βλέπω τόσα πολλά ύψη να λάμπουν και τόσα πολλά κράνη να λάμπουν! Αυτοί οι οικοδεσπότες θα βάλουν τους Γάλλους μας σε σοβαρό πρόβλημα. Ο Γκανέλωνα το ήξερε καλά, τον χαμηλό προδότη που μας εξέλεξε πριν από τον αυτοκράτορα.
"Σκάσε, Όλιβερος", απαντά ο Ρολάν. Είναι ο πατέρας μου και δεν θέλω να πεις κάτι άλλο γι 'αυτόν!
Ο Ολιβέρος ανέβηκε σε ύψος. Τα μάτια του εκτείνονται σε όλο τον ορίζοντα πάνω από το βασίλειο της Ισπανίας και τους Σαρακηνούς που έχουν συγκεντρωθεί σε ένα επιβλητικό πλήθος. Τα κράνη στο χρυσό των οποίων έχουν τεθεί οι πολύτιμοι λίθοι, και οι ασπίδες, και ο χάλυβας των υψών λάμπουν, καθώς και οι λούτσοι και οι γοφάλων δεμένοι στις ασπίδες. Δεν μπορεί καν να προσθέσει τα διάφορα σώματα: είναι τόσο πολυάριθμα που χάνει μετράει. Στην καρδιά του, αισθάνεται έντονα ενοχλημένος. Όσο γρήγορα τα πόδια του επιτρέπουν, κατεβαίνει το λόφο, πλησιάζει τους Γάλλους και αφηγείται ό, τι ξέρει.
«Έχω δει τους άπιστους», λέει ο Όλιβερος. Ποτέ κανένας άνθρωπος δεν έχει δει τόσο μεγάλο πλήθος στη γη. Υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδες που βρίσκονται μπροστά μας με την ασπίδα στο χέρι, δεμένα το κράνος και καλυμμένα με λευκή πανοπλία. οι καμένες ασπίδες τους λάμπουν, με το σίδερο όρθιο Θα πρέπει να πολεμήσεις μια μάχη όπως δεν είδαμε ποτέ πριν. Γάλλοι κύριοι, ο Θεός σας βοηθά! Αντισταθείτε σταθερά, ώστε να μην μπορούν να μας νικήσουν!
Οι Γάλλοι αναφωνούν:
- Κακό που τρέχει! Μέχρι το θάνατο, κανένας από εμάς δεν θα σας λείψει!
- Λουλούδι Ceibo. Παράδειγμα θρύλου.
Πριν από την άφιξη των Ισπανών στην Αμερική, μια νεαρή γυναίκα με το όνομα Anahí έμενε στις όχθες του ποταμού Paraná. Δεν ήταν ιδιαίτερα όμορφη, αλλά το τραγούδι της ευχαρίστησε όλους τους κατοίκους του χωριού της.
Μια μέρα έφτασαν οι Ισπανοί εισβολείς, οι οποίοι κατέστρεψαν την πόλη και συνέλαβαν τους κατοίκους που επέζησαν της επίθεσης. Ο Αναχί ήταν μεταξύ αυτών. Εκείνο το βράδυ, όταν ο φυλακισμένος αποκοιμήθηκε, ο Αναχί τον μαχαίρωσε με ένα μαχαίρι και δραπέτευσε. Ωστόσο, συνελήφθη λίγο μετά και σε εκδίκηση για την εξέγερσή της, την έδεσαν σε ένα δέντρο και την έβαλαν φωτιά.
Ωστόσο, αντί να καταναλώνεται, ο Anahí μετατράπηκε σε δέντρο. Από τότε υπάρχει το κεϊμπώ, ένα δέντρο με κόκκινα λουλούδια.
- Περισσότερα παραδείγματα στο: Legends
- The Tell-Tale Heartαπό τον Edgar Allan Poe. Παράδειγμα ιστορίας.
Δώστε προσοχή τώρα. Με παίρνεις για τρελό. Αλλά οι τρελοί άνθρωποι δεν ξέρουν τίποτα. Αντ 'αυτού… αν μπορούσαν να με έχουν δει! Αν μπορούσες να δεις πόσο γρήγορα ενήργησα! Με ποια φροντίδα ... με ποια πρόβλεψη ... με ποια διάδοση πήγα στη δουλειά! Δεν ήμουν ποτέ πιο ευγενικός με τον γέρο από την εβδομάδα πριν τον σκότωσα. Κάθε βράδυ περίπου δώδεκα, γυρίζω τη λαβή της πόρτας της και την ανοίγω ... ω, τόσο απαλά!
Και τότε, όταν το άνοιγμα ήταν αρκετά μεγάλο για να περάσει το κεφάλι, θα κρατούσε ένα κωφό φανάρι, κλειστό, εντελώς κλειστό, έτσι ώστε να μην μπορούσε να φανεί φως και πίσω από αυτό θα περάσει το κεφάλι του. Ω, θα γελούσατε για να δείτε πόσο έξυπνα γύρισε το κεφάλι του! Το κινήθηκε αργά… πολύ, πολύ αργά, ώστε να μην διαταράξει τον ύπνο του γέροντα. Μου πήρε μια ολόκληρη ώρα για να βάλω το κεφάλι μου εντελώς μέσα από το άνοιγμα της πόρτας, μέχρι που τον είδα ξαπλωμένο στο κρεβάτι του. Γεια; Θα μπορούσε ένας τρελός να ήταν τόσο σοφός όσο εγώ;
Και τότε, όταν το κεφάλι του βρισκόταν πλήρως μέσα στο δωμάτιο, θα άνοιγε το φανάρι προσεκτικά… ω, τόσο προσεκτικά! Ναι, άνοιξε προσεκτικά το φανάρι (για τους μεντεσέδες που τσακίστηκαν), το άνοιγε αρκετά ώστε μια ακτίνα φωτός να πέσει πάνω στο μάτι του γύπου. Και το έκανα για επτά μεγάλες νύχτες ... κάθε βράδυ, στις δώδεκα ... αλλά πάντα βρήκα το μάτι μου κλειστό, και γι 'αυτό ήταν αδύνατο για μένα να εκτελέσω τη δουλειά μου, γιατί δεν ήταν ο γέρος που με ερεθίζει, αλλά το κακό μάτι.
Και το πρωί, μόλις ξεκίνησε τη μέρα, μπήκε άφοβα στο δωμάτιό του και του μίλησε αποφασιστικά, καλώντας το όνομά του με εγκάρδια φωνή και ρωτώντας πώς πέρασε τη νύχτα. Βλέπετε, θα έπρεπε να είμαι ένας πολύ έξυπνος γέρος για να υποψιάζομαι ότι κάθε βράδυ, ακριβώς στις δώδεκα, θα πήγαινα να τον κοιτάξω ενώ κοιμόταν.
- Παραβολή του Σπορέα. Ευαγγέλιο σύμφωνα με τον Άγιο Ματθαίο.
Εκείνη την ημέρα ο Ιησούς έφυγε από το σπίτι και κάθισε στην παραλία. Ένα τέτοιο πλήθος συγκεντρώθηκε κοντά Του και έπρεπε να ανέβει για να καθίσει σε μια βάρκα, ενώ όλο το πλήθος παρέμεινε στην ακτή. Και άρχισε να τους μιλά πολλά πράγματα σε παραβολές, λέγοντας: Ιδού, ο σπορέας βγήκε να σπείρει. Και όταν έβαλε το σπόρο, μερικά έπεσαν κατά μήκος του δρόμου και τα πουλιά ήρθαν και το έφαγαν. Κάποιοι έπεσαν σε βραχώδες έδαφος, όπου δεν υπήρχε μεγάλη γη και σύντομα βλάστησαν επειδή το έδαφος δεν ήταν βαθύ. αλλά όταν ο ήλιος ανέβηκε, μαραμένος και μαραμένος επειδή δεν είχε ρίζες. Ένα άλλο μέρος έπεσε ανάμεσα στα αγκάθια. τα αγκάθια μεγάλωσαν και το πνίγηκαν. Ένα άλλο, από την άλλη πλευρά, έπεσε σε καλό έδαφος και απέφερε καρπούς, εκατό μέρος, άλλο εξήντα και άλλα τριάντα.
Όποιος ακούει τον λόγο του Βασιλείου και δεν καταλαβαίνει, ο κακός έρχεται και αφαιρεί ό, τι έχει σπαρθεί στην καρδιά του: αυτό είναι που σπέρνεται στην πορεία. Αυτό που σπέρνεται σε βραχώδες έδαφος είναι αυτός που ακούει τη λέξη, και αμέσως την λαμβάνει με χαρά. αλλά δεν έχει καμία ρίζα από μόνη της, αλλά είναι ασταθής, και όταν η θλίψη ή η δίωξη έρχεται λόγω της λέξης, σκοντάφτει και πέφτει αμέσως. Αυτό που σπέρνεται ανάμεσα στα αγκάθια είναι αυτός που ακούει τη λέξη, αλλά οι ανησυχίες αυτού του κόσμου και η αποπλάνηση του πλούτου πνίγουν τη λέξη και παραμένει στείρα. Αντιθέτως, αυτό που σπέρνεται σε καλό έδαφος είναι αυτός που ακούει τη λέξη και την κατανοεί, και αποφέρει καρπούς και παράγει εκατό, εξήντα ή τριάντα.
- Ο πόλεμος και η ειρήνη, από τον Leon Tolstoi. Νέο παράδειγμα.
(Θραύσμα)
Ο στόχος μου αύριο δεν θα είναι να παραγκωνίζω και να σκοτώνω, αλλά να εμποδίζω τους στρατιώτες μου να ξεφύγουν από τον τρόμο που θα εισβάλει σε αυτούς και σε μένα. Ο στόχος μου θα είναι να βαδίσουν μαζί και να τρομάξουν τους Γάλλους και οι Γάλλοι να τρομάξουν μπροστά μας. Δεν έχει συμβεί ποτέ και δεν θα συμβεί ποτέ δύο συγκρούσεις και συγκρούσεις και είναι αδύνατο. (Έγραψαν για τον Σένγκραμπεν ότι συγκρούσαμε με τους Γάλλους με αυτόν τον τρόπο. Ήμουν εκεί. Και δεν είναι αλήθεια: οι Γάλλοι έφυγαν). Αν είχαν συγκρούσει, θα πολεμούσαν μέχρι να σκοτωθούν ή να τραυματιστούν όλοι, και αυτό δεν συμβαίνει ποτέ.
- Συνεχίστε με: Λογοτεχνικά είδη
